‘Wij kiezen voor eenheid’ is begonnen als nationale actie in Nederland die nu ook in België navolging krijgt, in steden en gemeenten. Kiezen voor eenheid is geen streven naar één kerkelijke organisatie, maar wel een handreiking naar elkaar, een eerste stap in het proces van verzoening. Zoals in het manifest staat: “Als volgelingen van Jezus zijn we aan elkaar gegeven.”
‘Mechelen kiest voor eenheid‘ met de onderschrijving van dit manifest.
WIJ KIEZEN VOOR EENHEID als volgelingen van Christus.
Christus heeft de muren afgebroken die mensen gescheiden houden. Als Christus muren heeft afgebroken, mogen wij ze niet oprichten. Wij kiezen voor eenheid omdat Christus heeft gebeden: ‘opdat zij één zijn.’
WIJ KIEZEN VOOR EENHEID omdat er een gezamenlijke opdracht is:
het evangelie verkondigen en een levende kerk zijn voor mensen van vandaag. Wij geloven dat elk mens Jezus Christus nodig heeft. Veel mensen zijn van het evangelie van Jezus Christus vervreemd geraakt. Voor velen is God de grote onbekende. Velen hebben geen enkele binding meer met de geloofsgemeenschap rond Jezus. Mede daardoor verkeert onze samenleving –ook in onze stad – in een crisis. Er treedt verharding op door individualisme en groepsbelang. De samenhang gaat verloren door een tekort aan medemenselijkheid en sociale bewogenheid. We zijn geroepen geestelijk waakzaam te zijn en te strijden tegen de machten die mensen en samenlevingsverbanden kapot maken. We geloven dat Christus mensen en bevolkingsgroepen bij elkaar brengt.
WIJ KIEZEN VOOR EENHEID in de verscheidenheid.
We zijn christenen die tot verschillende kerken behoren. We hebben verschillende achtergronden van cultuur en geschiedenis. We zijn het niet in alles met elkaar eens. In onze leer en ons leven maken we niet altijd dezelfde keuzes. We behoren tot kerken met verschillende geloofsuitingen. We willen dat niet ontkennen.
WIJ KIEZEN TEGEN onverschilligheid of minachting voor elkaar.
We erkennen dat we in dit opzicht niet naar de geest van Christus hebben gehandeld. Hij heeft opgedragen dat de één de ander hoger acht dan zichzelf. We hebben maar al te vaak het omgekeerde gedaan. We zijn vaak arrogant geweest en zelfingenomen. Daarmee hebben we de naam van God niet geëerd. Daarmee hebben we onze opdracht om te getuigen van Gods liefde verwaarloosd. Daarmee zijn wij er ook zelf de oorzaak van dat mensen zich afkeren van het evangelie. Wij belijden onze schuld tegenover God en elkaar.
Als volgelingen van Jezus zijn we aan elkaar gegeven. We kunnen elkaar niet missen. Gevestigde kerken kunnen vandaag de dag geen kerk zijn zonder de nieuwe impulsen die van buiten komen. Omgekeerd kunnen kerken van buiten geen kerk zijn zonder de traditie van kerken en kerkgenootschappen die al langer hun plaats in onze samenleving innemen. Samen mogen we kerk zijn.
We willen een verbond sluiten met elkaar door elkaar de hand te reiken. We willen elkaar oproepen en helpen om elk afzonderlijk en met elkaar een levende gemeenschap te zijn van broers en zussen, die leven door de Geest van God. Wij kiezen ervoor het geloof met elkaar te delen, elkaar te bemoedigen en elkaar te stimuleren. We kiezen ervoor met elkaar leerlingen van Jezus te zijn, die de mensen die op onze weg komen, uitnodigen leerlingen van Jezus te worden.
– – – – –
Op 18 maart en 12 mei 2011 hebben de deelnemers aan het oecumenisch lunchgesprek dit manifest ondertekend: Karel, Ronny, Amanda, Gerrit, Jelle, Frans, Louis, Ria, Kris, Willem en Chris. Tekenden ook: Victor, André-Jozef, Paul, zr .Lieve …. Wie volgt?
De tekst is minimaal aangepast aan de Vlaamse en lokale situatie.